Bibliografia załacznikowa (literatura przedmiotu) – jest to wykaz dokumentów cytowanych i wykorzystanych przez autora dzieła lub tylko związanych z tematem. Bibliografie załącznikową sporządza się w celu ukazania warsztatu naukowego wykonanej pracy.
Bibliografia załącznikowa powinna być opracowana zgodnie z normami: PN-ISO 690: 2002 - Dokumentacja - Przypisy bibliograficzne - Zawartość, forma i struktura, oraz PN - ISO-2:1999 - Informacja i dokumentacja - Przypisy bibliograficzne - Dokumenty elektroniczne i ich części.
Literatura podmiotu - czyli spis tekstów kultury, które wykorzystałeś - np. utwory literackie (wiersze, powieści), plastyczne (np. reprodukcje obrazów, ilustracje rzeźb), muzyczne, filmy.
Literatura przedmiotu - czyli spis dokumentów dotyczących Twojego tematu prezentacji (np. książki, prace w wydawnictwach zbiorowych, artykuły z czasopism, artykuły zamieszczone w Internecie).
Opis bibliograficzny składa się z elementów charakteryzujących dokument, przy czym niektóre elementy nie są obowiązkowe (podkreślone). Np.:
Nazwisko, Imię autora. Tytuł. Oznaczenie wydania. Miejsce wydania: Nazwa wydawcy, rok wydania. ISBN.
Jeśli pomijamy poszczególne elementy opisu musimy być konsekwentni w całej bibliografii.
Kolejność elementów jest obowiązkowa.
Dopuszcza się dowolność interpunkcji czyli poszczególne elementy opisu oddziela się dowolnymi znakami interpunkcyjnymi (np. kropką, przecinkiem, średnikiem, dwukropkiem itd.) Ten sam opis może więc mieć postać np:
Słowacki, Juliusz. Balladyna. Wyd. 3. Warszawa 1982. ISBN 83-06-00041-2.
Słowacki Juliusz, Balladyna, Wyd. 3, Warszawa, 1982, ISBN 83-06-00041-2.
Słowacki J.: Balladyna. Wyd. 3, Warszawa, 1982, ISBN 83-06-00041-2.
Obowiązuje jednak absolutna konsekwencja w raz przyjętym sposobie zapisu!
Jeśli jest wydanie pierwsze (Wyd. 1) lub nie podano - nie uwzględniamy w opisie.
Opisy powinny być uporządkowane w kolejności alfabetycznej.
Przykładowe opisy bibliograficzne (można stosować inną niż zaproponowano interpunkcję):
Słowacki, Juliusz. Balladyna. Wyd. 3. 1982. ISBN 83-06-00041-2.
Słowacki, Juliusz. Balladyna. Wyd. 3. Warszawa 1982. ISBN 83-06-00041-2.
Przykład z wykorzystaniem wszystkich elementów:
Słowacki, Juliusz. Balladyna. Wyd. 3. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1982. ISBN 83-06-00041-2.
Słownik literatury dziecięcej i młodzieżowej. Red. Barbara Tylicka, Grzegorz Leszczyński. 2002. ISBN 83-04-04606-7.
Przykład z wykorzystaniem elementów obowiązkowych i miejscem wydania:
Słownik literatury dziecięcej i młodzieżowej. Red. Barbara Tylickia, Grzegorz Leszczyński. Warszawa 2002. ISBN 83-04-04606-7.
Przykład z wykorzystaniem wszystkich elementów:
Słownik literatury dziecięcej i młodzieżowej. Red. Barbara Tylickia, Grzegorz Leszczyński. Warszawa: Zakład Narodowy im Ossolińskich, 2002. ISBN 83-04-04606-7.
Opis powinien zawierać następujące elementy:
Nazwisko, Imię autora artykułu. Tytuł artykułu. W: Tytuł książki. Autor/Autorzy książki. Oznaczenie wydania. Miejsce wydania: Nazwa wydawcy, Rok wydania, strony.
Przy opisie artykułu w książce nie umieszczamy numeru ISBN.
Przykłady z wykorzystaniem obowiązkowych elementów opisu:
Bajka, Zbigniew. Rynek mediów w Polsce. W: Dziennikarstwo i świat mediów. Red. Zbigniew Bauer, Edward Chudziński. Wyd. 2. 2000, s. 83-102.
Przykłady z wykorzystaniem wszystkich elementów opisu:
Bajka, Zbigniew. Rynek mediów w Polsce. W: Dziennikarstwo i świat mediów. Red. Zbigniew Bauer, Edwarda Chudziński. Wyd. 2. Warszawa: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych "Universitas", 2000, s. 83-102.
Przykład z wykorzystaniem obowiązkowych elementów opisu:
Łuczak, Maciej. Rejs, czyli szczególnie nie chodzę na filmy polskie. 2002. I to jest nowa koncepcja sztuki, s. 22-35.
Przykład z wykorzystaniem obowiązkowych elementów opisu i miejsca wydania:
Łuczak, Maciej. Rejs, czyli szczególnie nie chodzę na filmy polskie. Warszawa 2002. I to jest nowa koncepcja sztuki, s. 22-35.
Przykład z wykorzystaniem wszystkich elementów opisu:
Łuczak, Maciej. Rejs, czyli szczególnie nie chodzę na filmy polskie. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2002. I to jest nowa koncepcja sztuki, s. 22-35.
Opis powinien zawierać następujące elementy:
Nazwisko, Imię autora. Tytuł artykułu. "Tytuł czasopisma". rok, oznaczenie numeru, strony zajmowane przez artykuł.
Przykłady:
Kopacz, Grzegorz. Z prokuratora adwokat. "Press". 2003, nr 9, s. 32-35.
Wisłowska, Małgorzata. Powikłań będzie mniej. „Nauka i Przyszłość”. 2001, nr 3, s. 18-19.
Czerni, Krystyna. Polonia - 1893-1894. "Wielcy malarze". 1999, nr 30, s. 8-9.
Kalbarczyk, Sławomir. Guła: Niewolnictwo XX-wieku. "Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej". 2009, nr 4, s. 11-23.
Przykład opisu dokumentu elektronicznego na CD-ROM:
Kopaliński Władysław. Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [CD-ROM]. Wersja 1.03.16. Łódź: PRO-media CD, 1998. ISBN 83-7231-731-3.
Przykład artykułu w dokumencie na CD:
Panteon bogów egipskich. W: Egipt [CD-ROM]. Red. Mirosław Dąbrowski, Magdalena Olkuśnik. Kraków: Fogra Multimedia, 1999.
Przykłady opisów artykułów ze stron internetowych oraz książek elektronicznych:
Paszkowska, Danuta. O dramacie [online]. [dostęp: 4 marca 2004]. Dostępny w internecie: <http://hamlet.pro.e-mouse.pl/uczen/index.php?id=dramat>.
Opis dokumentu muzycznego.
Opis filmu.
Opis bibliograficzny map i planów.
Opis bibliograficzny ilustracji (fotografii, reprodukcji, nut).
Opis bibliograficzny nagrania słownego
Bibliografia załacznikowa (literatura przedmiotu) – jest to wykaz dokumentów cytowanych i wykorzystanych przez autora dzieła lub tylko związanych z tematem. Bibliografie załącznikową sporządza się w celu ukazania warsztatu naukowego wykonanej pracy.
ANNA KOWALSKA 3H
Temat : Portret władcy /polityka w literaturze i sztuce. Dokonaj analizy zgromadzonych przykładów.
